خورشید

مردم قلبم را به خورشید چشمانت ایمان است. طلوع کن که در این غروب غریبانه‌ و غربت قلبم میان این اغیار لمس پرتوی‌ وجودت مستلزم است. و این تباهی مطلق تاریکی شب‌هایم را می‌بینی؟ ایه‌ی عهد من و گرمای تنت همان که ماه را از اسمان شب‌هایم فراری دادم‌. بر این ویران شهر خراب عاشق طلوع کن. بی تو گرم نیست بازار زندگی.